ฝันว่าผมเดินไปเที่ยวในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง และ อยู่ก็เกิดเมฆหมอก ปกคลุมทุกพื้นที่ในป่าแห่งนั้นอย่างกระทันหัน จนแทบจะมองไม่เห็นสิ่งรอบข้างเลย ทำเอาตกใจ ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำเอาใจคอไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่นัก เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับตัวผม แต่ยังไม่ทันที่จะทำอะไร ก็เริ่มง่วงนอนอย่างมากจนไม่สามารถที่จะฝืนได้ ในที่สุดผมก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว
พอรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าผมมานอนอยู่ที่ใต้ต้านไทรใหญ่ต้นหนึ่ง มีหญ้าอ่อนๆรองรับ ต้นไทรต้นนี้ ใหญ่โตมีใบดกหนา งดงาม และเต็มไปด้วย ลูกไทร..ผมชันกายลุกขึ้นนั่นพิงต้นไทรต้นนั้น กวาดสายตาไปทั่วพื้นใต้ต้นไทร ก็พบว่า มีบรรดานกต่างๆ จำนวนมาก ทั้งนกกระจิบ นกกระจาบ และนอกอื่นๆจำนวนมากมีทั้งที่แข้.แรงและ อ่อนอาพากันแย่งกินลูกไทรที่ตกลงมา เกลื่อนพื้น ทั้งดีและเน่า เสียงย่างชิงกัน จิกตีกัน ดังสนั่นไปทั่วราวป่าแห่งนี้-พลับผมก็คิดอยู่ในใจว่า ทำไมนกพวกนี้ไม่บินขึ้นไปกินลูกไทร ที่สุกเต็มต้นไทร ทำไมต้องมาแย่งกันกินลูกไทยจากเศษเดน ที่ตกลงมา มันเพราะอะไรกัน
เมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปดูบนต้นไทรแห่งนั้นก็พบว่ามีบรรดานกตัวใหญ่ๆ หลากหลายชนิด พากันกินลูกไทรอย่างเอร็ด อร่อย ลูกไหนที่ไม่ชอบไม่สบอารมร์ และ ไม่อร่อยพวกมันก็ทิ้งลงมาข้างล่าง อย่างไม่แยแส – และวินาทีนั้นผมก็ได้ยิน เสียงดังแบบห้าวๆมีอำนาจดังนั้นมาว่า …555 พวกเราตอนนี้เรากำลังจะยึดต้นไหรต้นนี้ได้แล้ว เพราะอำนาจแห่งเรา และพวกเรา ขอให้พวกเราเดินเรื่องต่อไป เพราะเหลือเพียงเราพยายามขับไล่ พวกนกกก นกทหารพวกนี้ ให้ได้เท่านั้นเราก็จะสามารถครอบครองต้นไทรต้นนี้ได้แล้ว เพราะ นกยูง นกพวกนี้แม้จะเป็นเจ้าแห่งต้นไทรต้นนี้ก็ไม่มีความหมายอะไร เพราะมีบางตัวที่แอบเป็นพวกเรา และก่อนกวนพวกเขาจนจะแตกแล้ว ที่สำคัญนกยูงพวกนี้ก็มีพรรคพวก เช่นพวกปลวก พวกตุ่น กำลังจะกัดกร่อยรากไทรต้นนี้ให้ ได้รับความเสียหายหากเราไม่ได้เป็นใหญ่ ส่วนให้พวกนกกระจอกกระจาบ และนกชั้นตำอื่นๆนั้นไม่มีปัญหา เรากดหัวพวกมันได้อยู่แล้ว และเมื่อเราหลอกพวกมัน มันก็เชื่อมันจึงต้องลงไปหากินใต้ต้นไทร ไม่มีโอกาสที่จะขึ้นมากินลูกไทรสุกที่แสนอร่อยได้ มันจะได้กินก็แค่เศษ ลูกไทรที่พวกเราทิ้งไปให้พวกมันเท่านั้น …เพราะพวกมันคือนกโง่ๆ แค่เราโกหกว่า อีกไม่นานเราจะเสมอภาคกัน เท่านี้มันก็เชื่อ เพราะมันโง่แค่โยนเม็ดไทรเน่าๆให้มันกินมันก็ดีใจจะตายแล้ว.ดังนั้นจึงต้องหลอกพวกมันต่อไป.ให้นกกระจิบ นกกระจอกไปคาบหญ้ามาทำรังให้เรานอน..ไม่เพียงพวกเราเท่านั้นตอนนี้เราก็เอานก จากต่างถิ่นต่างแดน เข้ามาอาศัยอยู่จำนวนมาก ที่จะคอยเป็น ขาเป็นแขนให้เรา ทำลาย บรรดานกเหล่านั้นหากแข็งข้อกับพวกเรา – เพราะต้นไทรต้นนี้..อีกไม่นานหากเราไล่นกทหารออกไปได้ เราก็จะครอบครองต้นไทรต้นนี้ได้ทั้งหมด มันพูดจบมันก็เปล่งเสียงหัวเราะ 555 อย่างกึกก้องไปทั้งราวป่า แล้วเสียงสรรเสริญจากนกลูกสมุนมันก็ดังขั้นแทบจะพร้อมๆกันว่า-ท่านพญาแรงของเราจงเจริญ ท่านคือสุดยอดของนกที่ยิ่งใหญ่เหนือนกทั้งปวง ไชโยๆๆ แล้วเสียง อีกแร้งใหญ่ก็กระพือปีกของมัน อย่างหยิ่ง พยอง – ผมก็มาตระหนักตอนนี้เองว่า อ้อ การที่บรรดานกต่างๆ ที่หากินตามโคนต้นไทรว่าทำไมมันไม่ขึ้นไปหากินบนต้นไทรเพราะมันมีพญานกแร้ง และสมุน คอบคุมต้นไทรต้นนี้ ไว้เกือบจะเรียบร้อยแล้วนั้นเอง
แล้วผมก็นั่นครุนคิดต่อไปว่า หากพวกนกกระจิบ นกกระจอก และนกอื่นๆ ไม่รวมตัวกันต่อสู้เพื่อที่จะให้ต้นไทรต้นนี้ เป็นของนกและสัตว์ ทุกๆตัว แล้วหานกที่ดีมีเมตตา ต่อสรรพสัตว์ต่างๆมา คอบคุมดูแลต้นไทรต้นนี้ และหากปล่อยให้พญาแร้งตัวนี้ กับสมุนควบคุม ครอบครอง อีกไม่นานต้นไทรใหญ่ ต้นนี้ จะต้องตาย เพราะมันจะทำทุกอย่างเพื่อ อำนาจของพวกมัน พญาแร้งก็จะควบคุมสมุนของพวกมันทั้งนกในถิ่น และนกต่างถิ่น ทั้งเล็ก และ ใหญ่ -รุมทึ้งเจาะจิก ต้นไทร.อาศัย ปลวก.ตัวตุ่นร่วมมือ.กัดรากกันโคน อีกไม่นานต้นไทรต้นนี้ก็จะตาย และล้มลง เพราะพญาแร้งนั้นไม่ไม่คิดว่า หากต้นไทรต้นนี้ ตายและล้มลง นกและสัตว์ ทุกตัวก็จะไร้ที่ อยู่ ไร้ที่อาศัย ไร้ที่ซุกหัวนอน เพราะมันหวังความเป็นใหญ่ เพียงอย่างเดียวเท่านั้น และ พญาแร้งยังบอกอีกว่า ตอนนี้ทั้งเรา และลูกเรา สามารถ จะยึด ต้นไทรต้นนี้ได้ทั้งหมดแล้ว เหลือเวลาอีกนิดเดียวเท่านั้น. แล้วต้นไทรต้นนี้ก็จะเป็นอาณาจักรของพวกเราตลอดการ 555
ผมฟังแล้วเสียววาบเข้าไปถึงหัวใจ มันเหมือนอะไรน๊าๆๆๆ ประเทศอะไรนะ เพราะมันคุ้นๆจริงๆว่า มันก็คล้ายๆ กับสัตว์ พวกนี้ที่ถูกพญาแร้งและสมุนหลอกใช้ โกหก หลอกลวง ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ แต่มันก็ยังก้มหัว ยกย่องสรรเสริญ อีกแร้งอย่างออกหน้าออกตา แถมยังไปเชื่อและเลือก นกอินทรีย์ มาร่วมกับพญาแร้ง มาปกครองอีกด้วย ก็เลยทำให้บรรดานกต่างๆ ต้องตกเป็นอาหารของพญาอินทรีย์ บาดเจ็บล้มตายวันละ หลายสิบหลายร้อยตัว เพราะมันก็มีเป้าหมาย เหมือนกับพญาแร้งที่จะทำลายต้นไทรต้นนี้ เพื่อความเป็นใหญ่เช่นกัน
และก่อนที่ความคิดของผมมันจะฟุ้งซ่าน และ ไพล่ไปถึงเรื่องราวที่มันเกิดขึ้น ที่เริ่มคิดออกเลาๆว่า ต้นไทรต้นนี้มันเหมือนกับประเทศๆ หนึ่งเหมือนจะชื่อว่า ประเทศ สารขัน หรือ สะหยุมอะไรทำนองนี้แหละ ที่มีบรรดา เสนาบดีกำลังวางแผนจะโคน ผู้ปกครองสูงสุด เพื่อผลักดันการเปลี่ยนแปลงให้ตนเองขึ้นเป็นใหญ่แทน ด้วยการสร้างวาทะกรรม โกหกหลอกลวงประชาชน และนำเอาพรรคพวก ญาติโกโหติกา เข้ามาเป็นใหญ่ หวังกินรอบประเทศ ส่วนประชาชนจะชิบหายล้มตาย อย่างไรก็ชั่งหัวมัน เพราะตอนหาเสียงเลือกตั้งนั้นได้หว่านเงินแจกซื้อเสียงไปหลายหมดไป หลายพันล้าน ดังนั้นจะมาโวยวายขออะไรอีก จากแผ่นดินนี้ เพราะพวกมึงขายให้พวกกูเรียบร้อยแล้วไง๊…ดังนั้นพวกกูจ่ายให้พวกมึงหังละ 1 พัน กูก็ต้องเอาคืนหัวละ 1 ล้าน กูจ่ายไปเป็นพันๆล้านกูก็ต้องเอาคืน หลายแสนล้านๆ ก็สมเหตุสมผลดีแล้วนี่ เพรำพวกมึงมันโง่ เอง ที่หลงเชื่อพวกกู – พวกมึงไม่เห็นรึ ว่าตอนนี้ทำท่วม เดือดร้อนไปเกือบทั้งแผ่นดิน พวกกูนั่นเฉยๆ แล้วลงไปสร้างภาพ เอาคะแนนเสียง จะมีก็แต่ทหารพวกหน้าโง่ กับครัว อะไรนั่นเท่านั้นที่ลงไปช่วยพวกมึง แต่เมื่อเสร็จแล้ว ประสาชนได้รับการช่วยเหลือจากทหารแล้ว พวกกูก็แต่งสูตร ผูกไทน์ ลงไปสร้างภาคประชาชนยังแห่งมาขอบคุณพวกกู ออกหน้าออกตา ไม่มีประชาชนหน้าไหนแห่ไปขอบคุณ พวกทหารเล้ย เพราะประชาชนพวกนี้มันโง่ หลอกง่าย แค่เอาเงินของพวกมันไปฟาดหัวพวกมัน แล้วปล่อยให้ใช้หนี้เท่านั้นก็หันมา เลียส้นตรีนพวกกูแล้ว…สมน้ำหน้าพงวกมันจริงๆว่ะ….มาถึงตอนนี้ก่อนที่จะคิดอะไรต่อ ก็สะดุ้งตื่น ทั้งๆที่ฝนตกอากาศเย็นสบาย แต่ผมนั้นเหงื่อแตกพลั๊ก เหมือนอาบน้ำเลย มีทั้งความเสียใจ มีทั้งความคับแค้นใจ หลากหลายประเดประดังเข้ามาจนไม่สามารถนอนต่อได้อีกก็เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำแปรงฟัน..แต่ตัวมาทำงาน และมาเล่าความฝันที่ผ่านมาเมื่อคืน ให้กับพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศฟังนี่แหละครับ….